فلفل دلمه ای سفید از نظر محتوای ویتامین C قهرمان است، درست در پشت جعفری، جلوتر از کلم و اسفناج است که بسیار خوب نیز هستند.
100 گرم فلفل دلمه ای به طور متوسط 126 میلی گرم را فراهم می کند و بنابراین، تنها 50 گرم آن می تواند 75 درصد از مصرف روزانه توصیه شده را پوشش دهد.
محتوای این ویتامین در طول رسیدن فلفل افزایش می یابد و در فلفل قرمز تقریباً دو برابر فلفل سبز است که به بلوغ کامل نرسیده است. ویتامین C دارای خواص آنتی اکسیدانی است، در یک مطالعه، مصرف تقریبا 80 میلی گرم ویتامین C به شکل سوپ سبزیجات 500 میلی لیتر، حاوی گوجه فرنگی، فلفل و خیار به مدت 14 روز باعث افزایش غلظت ویتامین C خون به طور متوسط 24٪ شد.
چنین میزان مصرف ویتامین C تقریباً معادل 125 میلی لیتر فلفل سبز یا 70 میلی لیتر فلفل قرمز یا زرد است، این نتایج نشان داد که افزایش سطح ویتامین C در خون و سایر ترکیبات فعال بالقوه به کاهش اکسیداسیون و التهاب در بدن کمک می کند، که یک اثر محافظتی در برابر شروع برخی بیماری ها است.
محققان دانشگاه کوردوبا تعجب کردند که آیا کپسیات فلفل همان اثرات ضد سرطانی کپسینوئید فلفل را دارد، آنها این مولکول ها را روی موش های مبتلا به سرطان پوست آزمایش کردند.
در ژانویه 2007، محققان کره ای اثر لوتئولین را بر روی خطی از سلول های سرطانی روده بزرگ انسانی آزمایش کردند.
نتایج آنها نشان می دهد که این ماده روند تکثیر سلولی را مسدود کرده و باعث مرگ سلول های سرطانی می شود، چگونه؟ با تعدیل فعالیت آنزیم های خاص و سنتز پروتئین های خاصی که در تنظیم چرخه سلولی و آپوپتوز نقش دارند.
محققان تایوانی با استفاده از تحریکی که برای مهار رفتار ذاتی یا اکتسابی طراحی شده است، تأثیر مفید لوتئولین بر یادگیری را در موش‌ها نشان داده‌اند.
این ترکیب فنولی که در فلفل یافت می‌شود، می‌تواند اثر مخرب مولکول‌های خاص نوروتوکسین‌ها، آنتاگونیست‌ها و غیره را بر فرآیندهای حافظه مسدود کند، لوتئولین با فعال کردن مدارهای عصبی خاص درگیر در یادگیری عمل می کند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.